-
1 rzucić oszczerstwo
возвести́ поклёп (клевету́) -
2 rzucić
глаг.• бросать• бросить• забросить• запустить• кидать• кинуть• метать• метнуть• набрасываться• оставлять• покидать• покинуть• сбрасывать• скидывать• швырнуть* * *rzuc|ić\rzucićę, \rzucićony сов. бросить;\rzucić kamień бросить (швырнуть, кинуть) камень; \rzucić kotwicę бросить якорь; \rzucić myśl подать мысль; \rzucić hasło бросить (выдвинуть) лозунг; \rzucić palenie бросить курить; ● \rzucić broń бросить оружие;
\rzucić okiem na coś бросить взгляд на что-л., окинуть взглядом что-л.;\rzucić na pastwę losu бросить на произвол судьбы; \rzucić światło пролить свет; \rzucić oszczerstwo возвести поклёп (клевету)
* * *rzucę, rzucony сов.бро́ситьrzucić kamień — бро́сить (швырну́ть, ки́нуть) ка́мень
rzucić kotwicę — бро́сить я́корь
rzucić myśl — пода́ть мысль
rzucić hasło — бро́сить (вы́двинуть) ло́зунг
- rzucić okiem na cośrzucić palenie — бро́сить кури́ть
- rzucić na pastwę losu
- rzucić światło
- rzucić oszczerstwo -
3 potwarz
сущ.• клевета• наговор• оговор• поклеп• поклёп* * *♀ клевета, навет ♂, поклёп ♂;rzucić na kogoś \potwarz оклеветать кого-л., возвести поклёп на кого-л.+oszczerstwo, kalumnia
* * *жклевета́, наве́т m, поклёп mrzucić na kogoś potwarz — оклевета́ть кого́-л., возвести́ поклёп на кого́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
oszczerstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. oszczerstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} złośliwe, oczerniające przypisanie komuś niezgodnie z prawdą powiedzenia czegoś złego, dopuszczenie się podłego czynu itp., mające kogoś skompromitować, poniżyć; potwarz : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
